Από τη δημοσίευση του τελευταίου μου άρθρου στο περιοδικό Stop and Go το Μάιο του 2010 δεν μου είχε δοθεί ξανά η ευκαιρία εις τώρα να εκφράσω τις -κατά ορισμένους αιρετικές ή εριστικές απόψεις μου. Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τότε και τα πράγματα στην ασφαλιστική αγορά δείχνουν ότι κατασταλάζουν σιγά σιγά σε μια πιο σταθερή κατάσταση. Ας μην ξεχνάμε το κλείσιμο εταιριών ή και ασφαλιστικών γραφείων, τη νέα νομοθεσία περί απόδοσης των ασφαλίστρων από τους διαμεσολαβητές, τα online πρόστιμα για τα ανασφάλιστα έχουν εξαγγελθεί εδώ και μήνες) και την αυτόματη ακύρωση των ασφαλιστηρίων αυτοκινήτων, όταν αυτά δεν έχουν πληρωθεί πριν την ημερομηνία λήξης τους.

Παρόλα αυτά, αν κάνει κάποιος μια βόλτα στην πόλη του Ηράκλειου, θα δει δεκάδες διαφημιστικές πινακίδες έξω από ασφαλιστικά γραφεία με την αναγραφή «Ασφάλιση αυτοκινήτου από . Εν. Και εάν έχει την ευγένεια και την καλοσύνη να ανοίγει το παράθυρο του σχήματος του για να παραλάβει διαφημιστικά φυλλάδια στα φανάρια - εκτός των άλλων φυλλαδίων που διαφημίζουν delivery ή εμπορεύματα (έπιπλα και ηλεκτρικά είδη είναι τα πιο συνηθισμένα) - θα έχει παραλάβει και κάποια που γράφουν «Εάν πληρώνεις ακριβότερα από τα παρακάτω ασφάλιστρα, επικοινώνησε μαζί μας». Λίγο ή πολύ η μειοδοσία ασφαλίστρων αυτοκινήτων καλά κρατεί... Μετά βεβαιότητας έπεται συνέχεια με μειοδοσία ασφαλίστρων και άλλων κλάδων ασφάλισης όπως του κλάδου περιουσίας και υγείας.

Κάποιοι θα βιαστούν να απαντήσουν θετικά στο παρεπόμενο ερώτημα είναι ο καταναλωτής ο πιο αφελημένος από αυτήν τη μειοδοσία; Σίγουρα όχι. Η απάντησή μου, αν και «λαϊκή», θα είναι η εξής: «Το φτηνό το κρέας το τρώνε οι σκύλοι», Θα προχωρήσει αμέσως στην αιτιολόγηση της απάντησης μου. Οι πρώτοι που μειοδότησαν στα ασφάλιστρα ήταν οι ασφαλιστικές εταιρίες, που τους αφαιρέθηκε η άδεια λειτουργίας. Ας θυμηθούμε μερικές: «Μεσόγειος» (η οποία πουλούσε φτηνές ασφάλειες όλων των κλάδων), «Ασπίς Πρόνοια» και οι εταιρίες του ομίλου Ψωμιάδη (ο οποίος να σημειωθεί ότι είναι ακόμη φυλακή, ενώ άλλοι που έκαναν χειρότερα διαπρέπουν σήμερα στο εμπόριο με τους Κινέζους). «EOS» (τότε έλεγα «ένας πότε») και αρκετές άλλες.

Σήμερα όλοι έχουν κατεβάσει τις τιμές, θα ήταν το εύλογο αντεπιχείρημα. Ορθώς. Αλλά «κάποιοι έχουν τα νεφρά και κάποιοι παίζουν ζάρια». Τι θέλω να πω με αυτό. Οι πολυεθνικές ή οι τραπεζικές, ακόμα και κάποιες υγιείς Ελληνικές εταιρίες, έχουν αποθεματικά (τόσα χρόνια μάζευαν σαν το γερολαδά), με αποτέλεσμα να μπορούν να πωλούν κάτω του κόστους (και όμως, υπάρχει και αυτό στις ασφάλειες) ή να μπορούν να το υπολογίσουν σωστά, π.χ. με παραμετρικά σύστημα, πράγμα που τους επιτρέπει να πωλούν φτηνότερα από ότι οι ίδιες πριν τρία ή τέσσερα χρόνια.

«Και ποιος παίζει ζάριας» θα ρωτούσε κάποιος. Σπεύδω ευθύς να απαντήσω. Αυτοί που θέλουν να στα αρπάξουν» οταν βέβαια προλάβουν) και να φύγουν. Εταιρίες και συνεργάτες τους με έδρες έξω από τις πύλες του Ηρακλή ή ακόμη και κάποιες Ευρωπαϊκές εταιρίες που πάνε τόσο καλά στις χώρες προέλευσης τους που θέλουν να μεγαλουργήσουν και στην Ελλαδίτσα μας. Ειρωνεύομαι βεβαίως. Και γιατί ο καταναλωτής (ο καημένος που φυσικά δεν φταίει ποτέ και για τίποτα) την πληρώνει στο τέλος; Και ποιος να την πληρώσει. Το λαμόγιο. Ή το ήδη οικονομικά αποδυναμωμένο μας ο Θεός να το κάνει κράτος. Η ασφάλιση οχημάτων καλύπτει τον ιδιοκτήτη και τον οδηγό του οχήματος σε τυχόν ζημία που αυτός προκαλέσει σε τρίτους 11.000.000€ για σωματικές βλάβες ανά άτομο και 1.000.000€ για υλικές ζημίες ανά ατύχημα). Τι θα γίνει, εάν η εταιρία που είναι ασφαλισμένο το όχημα που προκαλέσει ζημία δεν είναι φερέγγυα και δεν σπεύσει να αποζημιώσει το θύμα ή τα θύματα. Μα φυσικά οι παθόντες θα στραφούν κατά του «έρμου» καταναλωτή που έφαγε στο φτηνό το κρέας» που ανέφερα προηγουμένως.

Απώλεια σπιτιού, απώλεια καταθέσεων, απώλεια και τυχόν περιουσίας που έχει ο ιδιοκτήτης, αλλά και ο οδηγός, αν είναι διαφορετικός. Φανερό είναι πως η φράση « Ευνοημένος βγαίνει πάντα ο καταναλωτής» αποτελεί ανέκδοτα, Αυτοί ήταν, λοιπόν, οι βασικοί προβληματισμοί μου, με τους οποίους ελπίζει να προξένησε «δημιουργικό άγχος» στους αναγνώστες αυτού του άρθρου. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις επιλογές τους, γιατί στο τέλος θα βγουν ζημιωμένοι και οι ίδιοι και η υγεία τους. Και παρεμπιπτόντως, ας μην ξεχνάμε ότι βασική προϋπόθεση για να είμαστε στο τιμόνι και να χαιρόμαστε το αυτοκίνητο μας και τις εκδρομές μας είναι να είμαστε πρωτίστως υγιείς. Πως όμως μπορεί να παραμείνει κάποιος υγιής, όταν οι μεγάλοι ασθενείς σήμερα είναι η κοινωνική ασφάλιση και το εθνικό σύστημα υγείας; Πόσα χρόνια ακούμε την ίδια ατάκα; Υπάρχει σκοπιμότητας «Εάν πλήρωνα τα χρήματα που δίνει στο ΙΚΑ σε μια ιδιωτική εταιρία, ξέρεις τα θα μου πρόσφερε. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μύθο. Το κράτος ΠΡΕΠΕΙ να ασκεί κοινωνική πολιτική και ο ιδιώτης ΠΡΕΠΕΙ να έχει σκοπό το κέρδος (με βάση τη λογική της βιωσιμότητας). Κάποιος, ο οποίος δεν έχει πληρώσει ούτε δραχμή θα μιλούσα για σεντς, απλά χαϊδεύει τα αυτιά όλων αυτών που θέλουν την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα- χαίρει σύνταξης και περίθαλψης όπως π.χ. το νεογέννητο παιδί με ειδικές ανάγκες.

Θα έλεγε κάποιος. «Εσύ ασφάλειες δεν πουλάς; Τι είναι αυτά που λες, βγάζεις τα μάτια σου μόνος σου;». Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ. Ο απογοητευμένος απελπισμένος αγοραστής ασφαλιστικού προϊόντος δεν είναι ο στόχος μου ούτε και πρέπει να είναι κανενός. Ο καταναλωτής πελάτης πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος και να αποφασίσει να αγοράσει το ασφαλιστικό προϊόν, διότι γνωρίζει τι θέλει. Τα ασφαλιστικά προϊόντα υγείας και όχι μόνο, λειτουργούν επικουρικά της κοινωνικής ασφάλισης, δεν πρέπει και δεν μπορούν να την υποκαθιστούν ή να την ανταγωνίζονται, αλλά αντίθετα να τη συμπληρώνουν. Τα τελευταία χρόνια, αυτά της κρίσης, κάποιοι, αν όχι οι περισσότεροι, αδυνατούν να πληρώσουν της υπέρογκες, όπως τις χαρακτηρίζουν, εισφορές στα κοινωνικά τους ταμεία και σπεύδουν να αγοράσουν ένα προϊόν υγείας από ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία. Ορθώς. «Καλύτερα καλοκαιρινά ρούχα το χειμώνα, παρά γυμνός, » Και επεξηγώ σε μία περίπτωση νοσηλείας η ιδιωτική ασφάλεια υγείας (υπό τους όρους που εμπεριέχει το συμβόλαιο) θα πληρώσει τα νοσήλια, τα οποία δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα. Σίγουρα τα έξοδα μια νοσηλείας και μάλιστα σε ιδιωτικό νοσοκομείο είναι τόσα πολλά, ώστε κάποιος που ζορίζεται οικονομικά ποιος δεν ζορίζεται σήμερα - δεν μπορεί να τα αντέξει. Ίσως χρειαστεί να ξεπουλήσει το σπίτι του ή και βγει σε έρανο ή στην επαιτεία. Μήπως δεν το έχουμε δει αυτό όλοι μας; Ένας έρανος το μήνα και ένας επαίτης την ημέρα μας έχει «ενοχλήσει» όλους μας. Η ιδιωτική ασφάλιση, όπως πάντα, και συχνότερα σήμερα, έχει σημαίνοντα ρόλο. Ας δούμε τώρα τι πρέπει να προσέξει κάποιος που αγοράζει ασφάλιση υγείας.

1) Ποιος υπογράφει το συμβόλαια
Αυτό είναι το Α και το Ω. Ας υποθέσουμε ότι το υπογράφει ο Ψωμιάδης της «ΑΣΠΙΣ, σταθερά αναφερόμενος σε κάθε μου άρθρο. Μια υπογραφή μίας ίσως και πολυεθνικής εταιρίας έχει μεγαλύτερο βάρος από την υπογραφή του εκάστοτε ιδιοκτήτη μιας μικρής τοπικής εταιρίας, η οποία πιθανόν να μην έχει και τα αποθέματα για να μπορέσει να διατηρήσει το ασφαλιστικό προϊόν για χρόνια. Πράγμα που σημαίνει ότι κάποιος έκανε ασφάλιση στα 30 του και τώρα που είναι 60 με προβλήματα υγείας, η εταιρία αποσύρθηκε από τον κλάδο υγείας και τον άφησε ξεκρέμαστο και ανασφάλιστο.

2) Οι όροι αποτέλεσης
Πρόκειται για τα ψιλά γράμματα. Δεν είναι σπάνιο οι πελάτες αγοραστές να μην έχουν διαβάσει ούτε μια σελίδα του συμβολαίου τους. Ακούω συχνά: «Μου είχαν πει ότι θα με καλύψουν. Σπάνια, σχεδόν ποτέ, έχω ακούσει: « Είχα διαβάσει. »

3) Από ποιον αγοράζει το ασφαλιστήρια
Έχει ένα κουμπάριο ασφαλιστή και αυτός τα φροντίζει αυτά. Αυτό αγαπητέ μου καταναλωτή καλύπτει σίγουρα την κοινωνική οικογενειακή υποχρέωση, να υποστηρίζεις τον κουμπάρο αλλά ενδεχομένως να μην καλύπτει τις ασφαλιστικές σου ανάγκες. Ίσως λέω γιατί, ο κουμπάρος μπορεί και να είναι σωστός επαγγελματίας, χρόνια στο χώρο, με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και όχι τυχάρπαστος ο οποίος σήμερα να πουλά ασφάλειες και αύριο... Ποιος ξέρει τις θα πήγαινες σε
κουμπάρο γιατρό χωρίς άδεια ασκήσεις επαγγέλματος του ιατρικού λειτουργήματος 4) «Μπορεί αυτό που αγόρασα να το πληρώνου και στο μέλλοντος.
Ακούγεται βέβαια λίγο παράξενο αυτό, αφού κανείς μας δεν μπορεί να προβλέψει τις μελλοντικές οικονομικές δυνατότητες του. Όμως, αρκετοί ασφαλιστικοί σύμβουλοι έχουν την τάση να φορτώνουν με ένα σωρό καλύψεις τον πελάτη τους προκειμένου να ανεβάσουν την προμήθεια που θα αποκομίσουν από το συμβόλαιο του. Πρέπει κανείς να εστιάσει στις πρωταρχικές του ανάγκες και τις καλύψεις που θα μπορεί αβασάνιστα να πληρώνει κάθε χρόνο και να ξεκινήσει με ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα υγείας που θα τον βοηθήσει να ζήσει καλύτερα και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ζωής. 

ΠΡΟΣΟΧΗ: μελετών και μετά επιλέγω
Πληρώνω με χρήματα και όχι με μπανάνες οπότε δεν αγοράζω προϊόντα μαϊμού. Αυτά τα αφήνω για άλλους που κάνουν τους έξυπνους. Είναι άρσης. Ο χρόνος θα το δείξει.

Κρητικές Αγγελίες 2014 - Ασφαλίζω Σωστά σελ. 17  | ΠΡΟΒΟΛΗ >>

Για σχόλια και ερωτήσεις σας το e-mail μου στην διάθεση σας.
ioannis.nikiforos@ininsurance.gr
Ιωάννης Β. Νικηφόρος
Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής